Бео(мало)грађани
Вика онај големио научник што има иницијали како мене, Алберт: „теже је разбити предрасуду него атом“! Беше 95-а година, октобар! У мојо живот револуција и това октобарска! Ајдееее.. наш Сене се запупил с аутобус да студира.Студирал ме господ, гледа вага, мисли, дојдо у Беград на престижном универзитету у земљи да учим! Не беше поодењето ни приближно бајковито и жалостиво како у некои приказки. Не бе пошъл трбухом за крухом, не бе пошъл с едни панталони, не ме испрачаше мама и баба със слъзи.. никъкъв „завет“ ми не дадоа.. само оноа „пази каде ти носо ръка , а каде ти ку`о бръка!“ :) Просто баба ми даде босиљок.. така се дава у „стар“ Босилеград.. да го чувам и да го врнем ! Но како год да било, колко год да идеше у познато, при познати .. се пак , признавам, имаше некоја грутка у груди! Неизвесното и непознатото ме тепаше.. Лееле, како ли чу ја там сам ! Немам девојче, немам друштво... Гледам, они сите завршили прва, втора, десета, сто пета бееееоградска гимназија.. Лееле, а ја на рука у джеп бројим колко ги ние имаме у Босилеград гимназии и никако да мрднем од палецо... Чудим се .. што ли тија учат там.. колко ли ми требе време и да ли уопште могу да ги стигнем да равноправно думам с ни.. Лееле, а моми... скоцкани, дигнали нос, убави.. нашминкани.. Па миришат.. лееле., викам .. еее, барако, барако, тешко че си ти најдеш тука „футрола“ за „онаја работа“ Ка оно.. пројдоа два три дна.. една ми нажмикуе.. Јааа! Погледна по-убаво, верно мрда с очи! Оооопа, те ти работа.. па ка ти се ја обушим.....Удри, удри удри.. освети им се! :) Време садашње... Имам пуно другаре, пријатељи , непријатељи, оставени и оставили ме моми, имам мома, имам работа, стан , кола... убави и лоши успомени...с една дума свој живот у престоницата. Са од оваја гледна тичка ми е смешно како се осећаше 95-а... С време къко што отпадат фасадите у Васина така и почнаа да ми стајат некои работи по-јасни и да видим да зад тија маски што ме плашешеа лежи невидена сељанија.... А почна ми стае јасно ка ми една „скоцкана“ рече „Јебо те, не пушим , баталиииила сам!“ Е, селко! Живеем на 10-и спрат.. иако пишем на шопски, перфектно думам српски, ама тешко се споразумевам с комшии. 63-и блок кока е негде између Гацко и Невесеиње.... Све „ђе си“, „виђу“, све јекавштина.. помешана с косоварско , босанско хрватско изблеглички призвук Све пртењари који не са имали да јадът па ги пратили у војни школи. Све некои водници, заставници.. Имат мозок колко да не серат по къшти , ама имат и станове у БГД, јебо те! Цел живот джабе школа, джабе лечеље, джабе летовање...Навика 50 годин не променена! Јебо те, улазим у лифт, сретнем комшијата кој излази , а он ми вика „Срећно!“ Човече, не слазим у окно, идем весник да си купим ! Ете.. и ја реко ЈЕБО ТЕ.. јебо те! А гледат све сумњичаво.. еј ! комшија носи мингјуша, слуша некои тешкји музики ! Можда руши уставни поредак нашег савета станара! Е тија.. бъш тија са изсрали онија гомна ( јер оноа не може да се роди, мора да се изсере!). Да ме извињавате... Онија гомна што викат.. блок, брате, Бруклин, блок, брате, закон! Јебо те, брате, блокови! Гето! Фонтана , брате закон! Павиљони , рођаци! Мунзе конза! Алллоооо, бре! Који Бруклин ? Од глагола брукати, а? Појдем од блоко до центаро, прво удара смрдња на новопазарски комбета.. влачат у „крмачи“ роба с кинезите.. Мешавина на јужњачко-санджачко-сечуански српски! Малко по-натам .. бувљак..“ жжжииице за гитару.. виолинуууу.!“. реко, ма мора Страдивариус да е отворил тезга! Ај по-на тамо картон сити каде Газела... „Сасо манге“ а преко пута Сасо Манго, Зара, Том Тејлор.. Ма метропола.. нема што ! Да се разбереме.. онија горе поменути гомна са ми другаре! И они го знајат това, ја къко прав другар им казуем у очи да са гомна! Још после 50 годин родитељите му с треска од дрво чистат гачите, а он се курчи с нови Најк патики! Као.. брате, ти немаш овакве најке! Море, стерам ти га мајке! Един ми вика.. Моји су отишли кући, на село ! Ја реко, па чек, бре, одакле беше су твоји? Он вика.. па из Ваљева! Па Ваљево ли је село, јебем ти племе цело ?? Имам едногова.. не носи патки испод 150Е.. Све фирмирано.. А да го питаш колко другара има и како изгледа женски орган чула пишања, нема појма! Па у што е проблемо? А друг вика.. ја немам где да те одведем , мени најдаље где неко живи је тетка са Миријева.. Чек , бре.. па зар ти тата није из Пирота? Каже па јесте, али тамо никог не зна више и не идемо! Па реко, не зна.. дошао из п. материне и бацио камен да се никад не врати у ту беду где је одрастао ! Пази, немам ја ништа против! Беда, беда.... али нее ме јасно што се курчиш тегај? А те срам да кажеш чии си и од каде си ! А па тија што маашеја с прва бг гимназија, Тесла, мат. Гимназија.. оказа се.. продават муда за бубрези! Ајде де.. кој разбира нема потреба да се ваљи бе! А моми.. ај д не испадне да се ваљим.. али тија напирлитаните, фенси, менси.. падат на таквија глупи фори.. Живота ми, некъш ми се гади и сам сам на себе одвратан какви сљачки фори просипам.. али проооди при ни све.. Е Мешо , Мешо.. свака дума ти се позлатила! Пази са.. има и друг народ... ама овдека нее норлано да си нормалан и сите овија горе наведени се лактат и нормалан свет не може да дојде до изражај! Кум ми с векове живее у Коларчева, деда ми е 100 годин на Косанчићев Венац.. ама ни нема никъш да ги чуеш.. брате , јебо те, мислим , оно.. ! И пуно таквија примери! И има клутурни моми, можеш нормално да думаш с ни! А и право да ви кажем бољи са од онија ебли! Онија се само соблекли голи, развртели дупетија.. а дадеш ву „онаја работа“ у руце она че си очи искара.! Полееека бе, сестро ! А не къко една.. ја ву думам за Мехмед Паша Соколовић ( а па и ја се заносим , кој ме кара да думам) она ми вика... „чек то беше нека улица?“ Веруем да го има и у други градове, но сигурно не у таја мера! И ја сам продошлица у БГ, ама се трудим да живеем и да поштуем правилата на живото у тај град! Да не биде само лошо.. Београд е убав, ако бираш сам свое друштво можеш да си направиш да ти енвајраменто ( "ин" е и да користиш страни думи :) ) биде најбољи на свето ! Глупо је да го ја својатам , Београд нее мој,Босилеград е мој, ама го обичам и поштуем максимално!Ја игром случаја живеем у него и обичам го како свој дом ! А овија горе.. не са дел од Београд.. бар не од онај какъв ја искам да е ! Али очигледно е таквоа време дошло.. „Боље да си фенси, него да си у Менси!“
Пеперси, гром ви убил! :)
Ичера не мого да пишем.. толко бе уморан и нервозан, не погађаше тастатурата...
Оооооо, ко ме тер`оооооо??
Оооооо, чи` го тражим по њивите??
Оооооо, писа ли ми некој покана??
Оооооо, тата ли свири та беме изгјинали ??
Оооооо, са че симнем панталоните и чу се натритим.. па сите редом.. од Антонијете Кидиса до председнико на Инђија.. удрете.. сите ми се изредете.. а на грбина чу напишем "Немојте више у главу, молим вас !"
УУуууууф!
Имам 3 децении, прошъл сам и бил сам на секаде.. ама овака беспомоћно и безнадежно и уплашено никъш не съм се осећал!
И така.. доодиме на железничка у БГД около 4 сато.. Имаме воз у 4:30...
На станицата - собор... Багра чека да се укрца..
Наодиме се с Жажите, Гагите, Ујкјата, Наталију , Пајкоте и некои мои другаре и при температура од 40 Ц! почињаме да се замлатуеме по пероно, дока возо го још нема..
Удри пљусак и престана.. ја реко това е това, нема вече.. ка оно...
Возо дооди около 5 и започиња ТЕТРИС у вагоните.. Напакуваме се нас неколко иљади у вагоните и некако појдоме.. Ја успеа да седнем, што се показа къко лошо.. оти над мене висешеа некои типове од кои капеше зној кока е провала облака..
Да беше по-длъго потрајало.. теме да организираме "мис мокре мајце" у возо 
Батајница, Пазова.. Инђиииииијаааа! Слазиме, броиме се, живи сме!
Решиме малко да се прошетаме по центаро па тегај че улазиме на концерто!
У међувремену сазнавуеме дека е верно 6 км концерто удаљен од Инђија.... Али на срећа видиме дека има организован аутобуски превоз...
Идеме по центаро.. лудица.. млад свет.. на секаде музика... сите излезнали на улици.. помагат..
Ја придо до един "ИНФО ПУЛТ" и чисто да питам нешто.. реко: "Извините, где је овде центар и одакле крећу аутобуси ка концерту?" Женска некоја с легитимација вика.. "Само прави , па десно!", а нојан колега вика "Ма не десно.. само право па лево!".. Женската:"Ма не бре, десно!" и почнаја се они убреберујат.. а ја ги гледам.. Почека, почека... па реко:"Добре, ај се вие договарајте,а ние си ојдоме!" Това ми заличи дека че биде нешто наопакје..
Кркаме, шетаме се, глупираме се.. и се качиме у аутобус.. Идоме, идоме, идоме.. од лево и од десно само царевица и непрегледна Војводина.. ниииишто повече! Дејвид Духовни може филм да слика! Истресе ни аутобусо.. ка погледнаме.. она се бината види некаде у даљина.. едно 2-3 км...Ајдеее.. удри пеша....
Уз пут,било је смазавања у шљунак од стране Нине, давања интервјуа локалним телевизијама од стране Нине и Пајка и константно запишавање кукуруза поред пута од стране Гагија и Ујкје!
Дојдоме пред улазо.. ка ја сам заборавил да понесем карта на един другар.. О, Боже!
Дадо му мојата карта и "видно изнервиран", купуем карта по цена од 1000 дин! ( Имаше на улазо карти колко искаш, после, по 500-600 дин!)
Мене ми се смејаа дека сам къко бабичка, ама сам патил па знам како е.. Понел сам си и вода и јадењице и 2 чадъра! Све това ми конфискуваа на улазо!
Улезнаме..
Чекаме, чекаме, не почињат.. Почна ни вата скомина од чекање.. реко.. да ли ни испаљија.. нема ни да дојдат.. па са къко сме се збрали ка истрчи на бината Саша и започнат "Звезде Гранда"
По едно време почнаја.. Уживо свират... вееезът! Нај-убава свирка у живо на која сам бил!(А поштено, бил сам ! ) Тамън почнаме да се замлатуеме..(Ујкјата и пред да почнат почна да ока.. и само се чуе из масата едно длллъъгооо "УУУуууууууУУУУУ!" ) ка после сат и десет минути.. ТРАС! Ај здраво!
Појдоме си, ка ТРАС! Пљусак.. Уууудрииии! Освети ни се!
Гледај лево, гледај десно.. само поља с царевица.. нигде заклон!
Иљадници коли, к`о на Славче покушават по калта да излазнат! Стотици аутобуси паркјирани чекат!
Ја извади некакви кеси за гјубре и подељи ги .. барем на глава да ни е суво..
И удриии!појдоме по путо, међу коли, аутобуси.. тражиме некој аутобус да ни качи... !
Покрај нас.. падат човеци, здрвили се сите, мокри до коскји.. едни трчът, едни пцујат.. едни мољат шоферје да ги качат.. Пуни аутобуси и коли се препречили.. Знааачи , не описив хаос!
погледнеме се.. само некој рече "КА-ТА-СТРО-ФА!"
Идоме едно сат време така.. све живо на нас мокро, каљаво.. Гледаме се, погледи очајни , беспомоћни, уплашени!
Искрено, никъш не сам се осећал овака беспомоћно, јер немашеме решење, сем да идеме 6 км пеша и да мољиме успут да ни качи некој, ако уопште може да улезнеме! Не вредат ни пари.. нудиме!
Очај!
Преврте ми филмо..придо до един аутобус, у него релативно пуно народ има.. ама затворил вратата.. Ја љубазно, иако дува ветрина и бие дъж, куцам на вратата и викам "Извините, извините!".. Кондуктеро и шоферо иако ме видат, прават се луди! Па ка ми пукна филмо.. па прејдо од пред.. зами стклото с лакат.. и почна да бием по неко!
Не знам што надума на шоферо и кондуктрето.. А они .. соспи.. Излазат ли само че нагјубрат царевицата с мене.. ама ја толко бе полудел да вана и чепим брисачите уз "Мутав ли си ка те питуем ? Имаш ли ти деца? Видиш ли дека девојчетата че попадат од студ!".. Не биде.. одрита се на аутобусо.. ама затова аутобусо зад него одма ни отвори врата и ни пушти.. ЈЕС! Коначно ни не дува и нема дъж! А унетра.. очајни погледи на премрзнали девојчета.. покушават некако да се осушат! Нема срам, симнаме мајците и туриме да се сушат на шипкјите.. Ка се бројаме.. нема гји Вујчо и Гагји! Они човеците ни изгубили у талпата.. После се оказа, трчали 1 сат до Инђија пеша по онова невреме.. мислили отишли сме пред ни..
А ние.. мислиме спасили сме се... Полуношт.. а оно тек са почиња агонијата.. Аутобусо требе да иде напред и да се обрне каде бината.. Попадали.. дочекаме да се обрне около 2 и половина!!!!
Нешто пред 3 беме на железничка! А тамо, иљадници покјиснали и поплавели и вече болни млади кјиснат и чекат најавен воз! Гаги и Љуса ни чекат.. очајни..
Къко излезнаме из аутобусо момата ми се растресе!Почна да вие.. не знаме што да работиме..
Видо кафаница , упаљено светло! Ја улазим.. ка некој чича ме бута.. "Не радимо! Готово !".. Ја викам:"а овија што седът унетра?" Он:И они ће брзо!.. Ја викам: Ма девојци није добро, само да се угреје!.. Он: Ма чуијеш ли шта ти кажем ! Зваћу полицију! Мене ми па преврте па ка го набута у кафаната, реко:"Епа мене ћеш последњег да избациш одавде.. А и тебе и полицајце има да спакујем у фрижидер! Имаш ли бре ти ћерку, унуку?".. Он вика имам унуку! Епа реко.. ћу ја ванем ја да ја оплетем и да ја турим да кјисне и да се дрви и да вика РЕВОЛУЦИЈА! Ка се уплаши човек.. та ни пушти нас да се згрееме.. Да не беме улезнали унетра.. не знам..
А до мене некој българин.. гол.. растресал се.. ем од дъждо ем што го протрезнило.. Отчајан.. требе да шипчи још 500 км! Очајни хрвати, босанци, чеси, словенци, макједонци!
Дојде воз , коначно! "Сад иде воз, сад иде воз.. а у возу а увозу промрзли смо скроз!"
Иљадници улезнаја.. Лудница.. А па некои фраери улазнали 6'ина у купе и затворили вратата.. Пак мрак на очи! Ка урипи па ка почна да окам.. Подржаај ме сите.. и ги исфрљиме та туриме унетра 20 женскји.. Ние стојаме у ходнико!
Ели сам фластер за пацијенти.. од целио воз, мене ми се задесија двоица без зуби, клошари до мене.. Ја не могу се мрдам, а они ми цел пут нешто думат.. Пљуаа, пљуаа.. Само још таја врста туширање не бе прошл тај дън, та и това доживеа!
И дојдоме у Београд.. Преброиме се.. Има ни сите..
Уморни, очајни, измрзнали, настинали..
Чесна дума, мислеше да придем до марица с милиција и да првио издрусам у носо да ни зберат у марицата да се поосушиме! Ама къкъв сам бксуз или че ни бијат наулице или че ме само мене зберат, а другите че настават да кјиснат! Мислеше да улаенем у един единствен пољскји веце, ама не вреди.. че се набутаме.. па ка паднеме.. та да се помешаме с "онија работи"
И овоа дока куцам.. растриша ме од студ и нервоза!
УУууууффффф!
И така .. деца кукуруза из Босилеграда у саставу : Бараката, Нина, Кјеширко, Жарко, Гаги, Ујкјата и Наталија!
Ред Хот Чили ПеДерс у Инђија... што би рекл Вујчо КА-ТА-СТРО-ФА!
А ДОБРЕ ДОШЛИ !
Еве после неколко годин и доста наговарање и ја си отвори моја страница за писување на глупости!
Пошто не съм верзиран у писање у некоја кратка или длъга форма, а видо дека има залудан народ кој обича да чете оноа ја што пишем , отвори овај блог.
Некои текстове че турим што сам писал по Босилеградскио форум и по други форуми, чисто да ги зберем на едно место..
Тука чу пишем за све и свашта , ка стигнем, а вие имате могућност да оцените и да давата коментари за моето писање!
Све у свему ДОБРЕ ДОШЛИ НА МОГА БЛОГА!
